唐风·扬之水

  扬之水,

  白石凿凿。

  素衣朱襮,

  从子于沃。

  既见君子,

  云何不乐?

  扬之水,

  白石皓皓。

  素衣朱绣,

  从子于鹄。

  既见君子,

  云何其忧?

  扬之水,

  白石粼粼。

  我闻有命,

  不敢以告人。