赋陈季张北轩杏花

  青春不拣势薄厚,

  春到人家尽花柳。

  杏园主人殊未来,

  岂谓一枝先入手。

  天晴日暖笼紫烟,

  镜里红妆犹带酒。

  江梅已尽桃李迟,

  此时此花即吾友。

  栏边渐满枝上空,

  叹息踌躇为之久。

  荣衰何异人一生,

  少壮蹔时成老丑。

  狂痴未解惜光阴,

  不饮十人常八九。

  岂如大醉升糟邱,

  太古乾坤随处有。

  更当种子如董仙,

  抟米谁能问升斗。