好事近·夜起倚危楼

  夜起倚危楼,

  楼角玉绳低亚。

  唯有月明霜冷,

  浸万家鸳瓦。

  人间何苦又悲秋,

  正是伤春罢。

  却向春风亭畔,

  数梧桐叶下。