题吴宫苑

  吴苑荒凉故国名,

  吴山月上照江明。

  残春碧树自留影,

  半夜子规何处声。

  芦叶长侵洲渚暗,

  蘋花开尽水烟平。

  经过此地千年恨,

  荏苒东风露色清。