排闷

  弃官谓逍遥,

  劳苦殊未既。

  荒畴须垦辟,

  破屋久涂塈。

  疾深药难求,

  食尽谷暴贵。

  安能作经营,

  但觉睡有味。

  秋高霜露逼,

  更苦薪炭费。

  虽云未遽死,

  饥冻亦可畏。

  颇思从李广,

  小猎聊吐气;

  复恐灞亭归,

  邂逅逢醉尉。