玉漏迟 题阙

  故园风物好。

  芳樽日日,

  花前倾倒。

  南浦伤心,

  望断绿波春草。

  多少相思泪点,

  算只有、青衫知道。

  残梦觉。

  无人解我,

  厌厌怀抱。

  懊恼。

  楚峡行云,

  便赋尽高唐,

  后期谁报。

  玉杵玄霜,

  着意且须重捣。

  转眼梅花过也,

  又屈指、春残灯闹。

  妆镜晓。

  应念画眉人老。