汉阴吊崔员外坟

  远别望有归,

  叶落望春晖。

  所痛泉路人,

  一去无还期。

  荒坟遗汉阴,

  坟树啼子规。

  存没抱冤滞,

  孤魂意何依。

  岂无骨肉亲,

  岂无深相知。

  曝露不复问,

  高名亦何为。

  相携恸君罢,

  春日空迟迟。