拔丈七十

  当年客座接风仪,

  乱后追随已恨迟。

  如此相丰宜食肉,

  依然髭短为吟诗。

  不劳成竹咒新笋,

  绝爱着花无丑枝。

  翰墨伏波真矍铄,

  天留歌咏太平时。