移家谢赵再可

  病眼不禁黄土眯,

  尘缨屡费沧浪水。

  晓窗笑语镜中人,

  但可置之岩穴里。

  县官有田容我耕,

  收身已是太迟生。

  醉眠牛背自安稳,

  山鸟惯听哦诗声。

  经营小筑幽深处,

  借车欢喜移家去。

  非公谁寄草堂赀,

  知我旧谙茆屋趣。

  此心此地俱宽閒,

  从渠旷野多风寒。

  灯前儿女话团栾,

  广厦期公千万间。