沁园春·三学上书

  三学上书,

  冤乎天哉,

  哲人已萎。

  自纲常一疏,

  为时太息,

  典刑诸老,

  尽力扶持。

  方哭南床,

  继伤右拨,

  死到先生事可知。

  伤心处,

  笑寒梅冷落,

  血泪淋漓。

  人心公论难欺。

  愿君父、明明悟此机。

  昔范阳,

  祸成新室,

  说著当年人噬脐。

  君知否,

  但皇天祚宋,

  此事无之。