淮阳感怀

  金风荡初节,

  玉露凋晚林。

  此夕穷涂士,

  郁陶伤寸心。

  野平葭苇合,

  村荒藜藿深。

  眺听良多感,

  徙倚独沾襟。

  沾襟何所为,

  怅然怀古意。

  秦俗犹未平,

  汉道将何冀。

  樊哙市井徒,

  萧何刀笔吏。

  一朝时运会,

  千古传名谥。

  寄言世上雄,

  虚生真可愧。