菩萨蛮

  玉京人去秋萧索,

  画檐鹊起梧桐落。

  欹枕悄无言,

  月和残梦圆¤背灯唯暗泣,

  甚处砧声急。

  眉黛远山攒,

  芭蕉生暮寒。